In dit boek met name geschreven voor docenten pleit Kees Meijlink voor een ethische bezinning op het onderwijs. Door alleen een doel-rationele techniek te implementeren in het onderwijs raken we de harten van de kinderen niet. En daar gaat het nu juist om. Om dit te bereiken reikt de auteur een aantal thema’s die je een docententeam kan bespreken. Bijvoorbeeld hoe we omgaan met gelijkwaardigheid èn verschillen in een klas; alle kinderen kunnen excellentie bereiken door goed handelen, maar ook kwetsbaarheid dient hierin een plaats te hebben in de groep. En tot hoever reikt mijn verantwoordelijkheid als docent, bijvoorbeeld als het gaat om normen en waarden. Een ander interessant punt is welke ruimte krijgen kinderen zelf, moeten we ze ook leren om soms dwars te zijn, dus niet met de stroom mee te bewegen als het gaat om principes?
De auteur bespreekt een aantal gangbare opvattingen over onderwijs. Ook de moedige pedagoog Korczak die een lans brak voor het recht op respect wordt met instemming geciteerd. Deze boeiende man, die zijn principes met zijn leven heeft moeten bekopen in Treblinka. In het boek wordt een steeds een beroep gedaan op jou als docent. Als docent streef je naar een ideaal. Maar wat inspireert je en hoe is daarbij je mensbeeld, want daaruit volgt je visie en die kun je gebruiken als kompas. Meijlink zet met name in op de deugd-ethiek en pleit in het onderwijs voor de ‘gulden middenweg’. Het boek bevat ook een aantal handreikingen om zogenaamde ‘goed werk gesprekken’ te voeren met collega’s. Je kunt van elkaar leren, door samen na te denken over wat goed onderwijs is. Daarbij gaat het niet alleen om het overdragen van kennis, ook cognitieve vaardigheden zijn belangrijk voor kinderen. Al met al een boeiend boek met voldoende gespreks- en bezinningsstof voor het onderwijs.
N.a.v. Denken over onderwijs, door Kees Meijlink, 9789460362149, juni 2015, 176 pagina’s, Uitgeverij Damon. Recensie door Pieter de Boer